شبکه های اجتماعی: اینستاگرام تلگرام

گفتگو در خانواده

 | تاریخ ارسال: 1400/3/11 | 
تأثیر گفتگو در خانواده
خانواده در فرآیند زندگی اجتماعی بسیار با اهمیت است. خانواده سالم، جامعه سالم را می سازد. بنابراین حمایت از خانواده و
مستحکم کردن بنیان های خانواده نقش بسزایی در جامعه آرمانی ما خواهد داشت.
خانواده تشکیل شده است از حداقل زن و مرد. و در کنار آنها فرزندان. در خانواده های گسترده اقوام دیگر نیز جایگاه خاصی در
خانواده دارند.
مهمترین عامل پیوند دهنده بین اعضای یک خانواده، ارتباطات و تعاملات بین آنهاست . هر چقدر ارتباطات بهتر باشد می توان گفت
ریسمان های پیوند دهنده اعضای خانواده محکم تر خواهد بود. که در نتیجه ی این نوع پیوند، بنیاد خانواده را هیچ طوفانی نمی تواند
تهدید کند. و اعضای خانواده می توانند با دلگرمی و امید به حمایت از یکدیگر، سخت ترین شرایط و مشکلات را تحمل کنند و از
پس تمام دشواری های زندگی با کمک هم برآیند.
در بسیاری از موارد انسان ها به تنهایی نمی توانند موانع زندگی خود را مرتفع کنند و در این شرایط اولین گزینه های یاری دهنده
اعضای خانواده هستند. که با همدلی و حمایت و مشارکت خود می توانند موانع را بردارند.
این موانع می توانند، موانع عاطفی، روانی، معنوی، جسمانی، اقتصادی و ... باشند فرقی ندارد هر مانعی باشد در سایه مشارکت و
همدلی مرتفع خواهد شد.
بنابراین برای رسیدن به این نقطه، باید تلاش کرد بین اعضای خانواده ارتباطات قوی و درستی ایجاد نمود. و تنها راه رسیدن به این
هدف، داشتن مهارت گفتگو و مذاکره است.
سازمان بهداشت جهانی، یکی از نشانه های داشتن سلامت روان را در برقراری ارتباط سالم و مناسب با دیگران تعریف کرده است.
همینطور سازمان بهداشت جهانی، ده مهارت اساسی زندگی را تدوین نموده است کهدانستن آنها از ضروریات داشتن یک زندگی شاد
و رضایت بخش است. اولین مهارت عنوان شده در این مجموعه ده گانه مهارت های زندگی ، مهارت ارتباط مؤثر می باشد. زیرا
نقش ارتباط بسیار مهم تر و پر رنگ تر از بقیه است.
تا زمانی که ما نتوانیم ارتباط درست و مؤثر برقرار کنیم قادر نخواهیم بود به اهداف و برنامه های دیگر خود برسیم. کسب این
مهارت نیز همچون مهارت هایی مانند آشپزی، رانندگی، شنا و ... یادگرفتنی و اکتسابی است. ما می توانیم با آموزش صحیح و با
تکرار و تمرین بر این مهارت مسلط شویم.
وقتی اعضای خانواده بتوانند به راحتی با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و با همدیگر صحبت کنند و خوب به صحبت های همدیگر گوش
دهند و بتوانند به آسانی، نیازها و خواسته ها و انتظارات خود را برای یکدیگر بیان کنند، در همین مرحله بسیاری از مشکلات به
خودی خود محو خواهند شد. و بعد از این مراحل ما می توانیم با استفاده از مهارت های دیگری چون مدیریت هیجان ها و حل مسئله
مشکلات حاشیه ای خود و خانواده خود را حل کنیم.
متاسفانه بسیاری از مشکلات موجود در خانواده ها، به خاطر ایجاد سوء تفاهم یا نداشتن ارتباط است.
گاهی بین اعضای یک خانواده، گفتگو بسیار کم دیده می شود و زمان زیادی را صرف با هم حرف زدن و با هم بودن نمی کنند. یا
اگر گفتگویی هم باشد به درستی ارسال و انتقال پیام صورت نمی گیرد و سوء تفاهم ایجاد می شود. و همین امر باعث دوری اعضای
خانواده از یکدیگر خواهد شد.
تا زمانی که ما لب به سخن نگشاییم، نمی توانیم نیازها و خواسته ها و آرزوها و انتظارات و احساسات و هیجان ها و اطلاعات خود
را به دیگران منتقل کنیم. و در نتیجه نباید انتظار داشته باشیم دیگران در برابر ما عکس العمل درستی نشان دهند.
وقتی ما بتوانیم آن چه در درونمان است به درستی نمایش دهیم، می توانیم از اطرافیان خود انتظار داشته باشیم ما را در مسیر زندگی
همراهی کنند.
در خانواده هایی که بینشان گفتگو صورت می گیرد افراد از دردها و آرزوها و اهداف و علایق و تنفرات یکدیگر مطلع می شوند. و
با چنین شناخت هایی می توانند بهتر همدلی و مشارکت را تجربه کنند.
ولی در خانواده هایی که حرف زدن رایج نیست و هر کسی در لاک تنهایی خود به سر می برد و افراد مکنونات درونی خود را
آشکار نمی کنند قاعدتا" شناختی هم صورت نمی گیرد و علاقه ای هم برای همراهی و همدلی وجود نخواهد داشت.
و بالطبع فاصله ها زیاد شده و بین اعضای خانواده سردی و بی مهری احساس می شود.
در خانواده هایی که گفتگو جزئی از برنامه های زندگیشان است، اصولا" گرمی، شادابی، نشاط، شوخ طبعی، تفریح و لذت، هیجان و
انگیزه بیشتر دیده می شود. که همه اینها نشانه هایی از سلامت روان حاکم بر خانواده سالم می باشد.
در چنین خانواده هایی افراد مهربان، با گذشت و با اراده و با اعتماد به نفس تربیت می شوند. که هم می توانند بر مشکلات خود فائق
آیند و هم می توانند مددکار و یاری رسان دیگران باشند.
این چنین خانواده هایی اصولا" روابط گسترده تری با اقوام دیگر و دورتر خود نیز دارند و خانواده های گسترده تری هستند.
معاشرت بیشتری با دیگران دارند وازتعامل با دیگران لذت می برند.
با این تفاسیر توصیه می شود، هر روز در هر شرایطی که هستید حداقل روزی نیم ساعت هم که شده افراد خانواده دور هم جمع
شوید و با هم صحبت کنید. سوژه مورد مکالمه مهم نیست، فقط با هم حرف بزنید. از خودتان بگویید از احساساتتان ، آرزوها و
اهدافتان، از ترس ها و مشکلاتتان بگویید. در مورد مسائل سیاسی یا اقتصادی یا فرهنگی صحبت کنید. کتابی را که خوانده اید یا
فیلمی را که دیده اید خلاصه اش را تعریف کنید. مهم فقط این است که بین اعضای خانواده ارتباط کلامی برقرار شود. هر چه بیشتر
بهتر. زیرا ارتباط بیشتر یعنی محبت بیشتر.
به قول مرحوم خسرو شکیبایی در سریال خانه سبز:
" حرف سرچشمه زلال محبت است."

نسرین ابراهیم زاده