مطالب پایگاه
اعضای هیات علمی
اینترنت
پست الکترونیک
اتوماسیون اداری و مکاتبات
پورتال آموزشی و پژوهشی
سامانه آموزش الکترونیک
مدیریت یادگیری - دروس حضوری
VPN
پورتال تغذیه
پیگیری نامه
ویرایش رزومه اساتید
اعضای هیات علمی
سامانه ارتقای اساتید(اوج)
سامانه جامع نظام پیشنهادها
ارزیابی کارکنان
دفتر تلفن
تلویزیون تحت شبکه
پایگاه نرم افزار
سامانه جلسات Online
راهنماها
مدیریت حساب کاربری
میز خدمت الکترونیک
کتابخانه دیجیتال
سامانه یکپارچه کتابخانه‌ها
سامانه مدیریت یکپارچه آموزش کارکنان
| تاریخ ارسال: 1401/10/16 |
شایستگی های والدین برای فرزندپروری کودکان بیش فعال:
بیش فعالی یک اختلال رفتاری و رشدی است که با نام‌های ADHD یا نقص توجه و تمرکز هم شناخته می‌شود. این اختلال به دلایل مختلفی در برخی کودکان بروز می‌کند و آن‌ها را به شکل افراطی به سمت انجام فعالیت می‌برد.
این اختلال با نقص توجه و تمرکز، فعالیت بدنی افراطی و بیش از حد و رفتارهای تکانشی همراه است.
درمان‌های غیردارویی بیش فعالی چیست؟
علاوه بر درمان‌های دارویی، که برای بیش فعالی استفاده می‌شوند، درمان‌های غیردارویی نیز بسیار مؤثر هستند. در واقع برای پاسخ به این سؤال که برای کنترل بیش فعالی کودکان چه کنیم، باید بگوییم که هر دو درمان دارویی و غیردارویی لازم هستند. درمان‌های غیردارویی خصوصاً در افرادی که اختلالات همراه دارند، مانند کسی که هم‌زمان با بیش فعالی به اختلال اضطرابی هم مبتلاست، مؤثر هستند.
درمان‌های غیردارویی بیش فعالی به چند مرحله تقسیم می‌شوند: رفتاردرمانی( آموزش مدیریت رفتار به والدین ) و درمان شناختی‌رفتاری که هر یک از این روش ها، اثرگذاری طولانی مدت تر نسبت به باقی روش های درمانی مخصوصا دارویی دارند.
رفتار درمانی:
فرزندپروری وظیفه دشوار و زمانبری است که در بسیاری از موارد والدین را دچار ترس، اضطراب و پریشانی یا خستگی می‌کند. به همین دلیل والدین، خصوصا در مواجهه با فرزندپروری کودکان بیش فعال خودشان را ناتوان یا خسته می‌بینند. اما راهکارها و روش‌های بسیار مفیدی برای فرزندپروری و تغییر رفتار در کودکان بیش فعال وجود دارد که با به کارگیری آن‌ها می‌توان تا حد موثری استرس و نگرانی پرورش کودک را کاهش داد.
درمان شناختی رفتاری:
در طی درمان شناختی‌رفتاری، درمانگر سعی می‌کند که احساس کودک را درمورد موقعیت‌های مختلف تغییر دهد که این به نوبۀ خود موجب تغییر در رفتار او می‌شود. در واقع در این روش با تغییر طرز تفکر، رفتار اصلاح می‌شود.
نجمه صیام پور
بیش فعالی یک اختلال رفتاری و رشدی است که با نام‌های ADHD یا نقص توجه و تمرکز هم شناخته می‌شود. این اختلال به دلایل مختلفی در برخی کودکان بروز می‌کند و آن‌ها را به شکل افراطی به سمت انجام فعالیت می‌برد.
این اختلال با نقص توجه و تمرکز، فعالیت بدنی افراطی و بیش از حد و رفتارهای تکانشی همراه است.
درمان‌های غیردارویی بیش فعالی چیست؟
علاوه بر درمان‌های دارویی، که برای بیش فعالی استفاده می‌شوند، درمان‌های غیردارویی نیز بسیار مؤثر هستند. در واقع برای پاسخ به این سؤال که برای کنترل بیش فعالی کودکان چه کنیم، باید بگوییم که هر دو درمان دارویی و غیردارویی لازم هستند. درمان‌های غیردارویی خصوصاً در افرادی که اختلالات همراه دارند، مانند کسی که هم‌زمان با بیش فعالی به اختلال اضطرابی هم مبتلاست، مؤثر هستند.
درمان‌های غیردارویی بیش فعالی به چند مرحله تقسیم می‌شوند: رفتاردرمانی( آموزش مدیریت رفتار به والدین ) و درمان شناختی‌رفتاری که هر یک از این روش ها، اثرگذاری طولانی مدت تر نسبت به باقی روش های درمانی مخصوصا دارویی دارند.
رفتار درمانی:
فرزندپروری وظیفه دشوار و زمانبری است که در بسیاری از موارد والدین را دچار ترس، اضطراب و پریشانی یا خستگی می‌کند. به همین دلیل والدین، خصوصا در مواجهه با فرزندپروری کودکان بیش فعال خودشان را ناتوان یا خسته می‌بینند. اما راهکارها و روش‌های بسیار مفیدی برای فرزندپروری و تغییر رفتار در کودکان بیش فعال وجود دارد که با به کارگیری آن‌ها می‌توان تا حد موثری استرس و نگرانی پرورش کودک را کاهش داد.
درمان شناختی رفتاری:
در طی درمان شناختی‌رفتاری، درمانگر سعی می‌کند که احساس کودک را درمورد موقعیت‌های مختلف تغییر دهد که این به نوبۀ خود موجب تغییر در رفتار او می‌شود. در واقع در این روش با تغییر طرز تفکر، رفتار اصلاح می‌شود.
نجمه صیام پور