بیشتر کودکان به طور طبیعی در برقراری ارتباط با بزرگسالانی که نمیشناسند محتاط هستند. در بیشتر موارد، ترس از افراد ناآشنا سالم و مفید است. با این حال برخی از کودکان این ترس را ندارند. کودکان مبتلا به اختلال آمیختگی اجتماعی بازدارینشده از غریبهها نمیترسند. در واقع، آنها آنقدر در اطراف افراد ناآشنا راحت هستند که دربارهی سوار شدن به ماشین یک غریبه یا ورود به خانه غریبه فکر نمیکنند. این دوستی بازدارینشده نسبت به افراد غریبه در صورت عدم درمان اختلال، میتواند به یک مشکل جدی ایمنی برای کودکان تبدیل شود.
برای مطالعه ادامه مقالات اینجا کلیک نمایید.