| تاریخ ارسال: 1399/1/27 |
مغز ما تمایل شدیدی به تکرار تجربه های آشنا و رد کردن تجارب نا آشنا دارد.
در مورد نوازش گرفتن هرکدام از ما اولویت های خاصی داریم و این اولویت ها در تجارب ارتباطی اولیه ما در اولین ارتباطات عاطفی با والدین یا مراقبان اصلی و اولیه ما شکل می گیرند. یعنی بر اساس شیوه ی رفتار آنها در مورد نوازش گرفتن به نتایجی میرسیم که بعدها همین نتایج را در ارتباطات دوران بزرگسالی به کار می گیریم.
مثال:
اگر بعنوان یک کودک دوست داشتیم که مادرمان مارا در آغوش بگیرد و او به هردلیلی قادر به این کار نبوده باشد برای کم کردن احساس ناخوشایند ناکامی
بصورت ناخودآگاه تصمیم می گیریم که دریافت نوازش فیزیکی رادوست نداشته باشیم.
درد خواستن و نداشتن چنین نوازشی برای ما بعنوان یک کودک نوپا قابل تحمل نیست و انکار این میل بهترین راهکار دفاعی ممکن در آن شرایط است.
مهرنوش مهدیزاده
مشاور روابط عاطفی، فرزندپروری کودک و نوجوان
مهرنوش مهدیزاده
مشاور روابط عاطفی، فرزندپروری کودک و نوجوان
