نمایش خود واقعی،درست یا غلط؟

به محض ورود به اجتماع، زندگی واقعی به ما می آموزد که برای همزیستی خوشایند با اجتماع و حفظ عزت نفس، باید در حد سالمی بخشی از خود واقعی و تمایل مان به آزادی عملکرد را در نشست و برخاست و معاشرت با دیگران ،کنترل کنیم. خود واقعی ما اگر قرار باشد بی هیچ آرایشی به معرض نمایش گذاشته شود نتیجه چندان رضایت بخش نخواهد بود. مثلا ممکن است خود واقعی من بخواهد به مدیرم بگوید که اصلا اصول مدیریت را بلد نیست اما اگر سلامت روان کافی داشته باشم خود اجتماعی من قطعا مانع این کار خواهد شد.

عمل کردن همیشگی بر حسب راحتی و آسایش فردی بدون درنظر گرفتن حضور دیگران به معنای آزادزیستی نیست.

ما در بزرگسالی باید بتوانیم مرز بین زندگی ساختگی صرفا برای جلب نظر دیگران و زندگی با توجه به اصول زندگی اجتماعی را مشخص کنیم.

اما اگر بنا به دلایلی در دوران آزادی برای خودمان بودن، توسط دیگران محدود ،تحقیر ،مقایسه و کنترل شده باشیم در بزرگسالی ممکن است تمایل افراطی به نادیده گرفتن نظر و تایید دیگران داشته باشیم و یا در مقابل درخواست ها و انتقادهای آنها به شدت پرخاشگر شویم.

مهرنوش مهدیزاده
مشاور روابط عاطفی، فرزندپروری کودک و نوجوان

سایر مطالب این بخش | نسخه قابل چاپ | ارسال به دوستان |